Wat willen De Bevlogen Huisartsen bereiken met hun juridische acties?

Huisartsen ondervinden alsmaar toenemende werkdruk en afnemende autonomie in hun werk. Door een combinatie van factoren, waaronder de vergrijzing, de toename van het aantal chronisch zieken en de toenemende complexiteit van de zorgvraag -onder andere door substitutie- , is de werkdruk in de huisartsenpraktijk de laatste jaren sterk toegenomen. Tegelijkertijd hebben huisartsen steeds minder te zeggen over de manier waarop ze hun werk kunnen doen. Zorgverzekeraars leggen steeds meer regels op over de zorgprestatie en de administratie, waardoor huisartsen minder tijd hebben voor het eigenlijke werk: het verlenen van zorg aan patiënten. De stichting 'De Bevlogen Huisartsen' (DBH) is opgericht om de positie van praktijkhoudende huisartsen ten opzichte van zorgverzekeraars te verbeteren. Met bijna 700 donateurs heeft de stichting vier acties opgezet om op de lange termijn de positie van praktijkhoudende huisartsen te verbeteren.

De NZa
Een belangrijke speler in dit geheel is de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Deze instantie is verantwoordelijk voor het toezicht op de zorginkoop en de tariefstelling in de zorg. De NZa zou dus als onafhankelijke partij moeten toezien op de naleving van de regels door alle partijen in het zorgveld.  Zorgverzekeraars die al jaren hun zorg(inkoop)plicht verzaken zouden door de NZa tot de orde moeten worden geroepen. Dat is niet zo. De NZa lijkt te doen wat de minister en verzekeraars wenselijk vinden.

De NZa blijft liever op de handen zitten en laat de verzekeraars de vrije hand. Een voorbeeld hiervan is de zaak rond Zilveren Kruis en de financiering van de praktijkondersteuner huisartsen (POH). Zilveren Kruis overtrad regels voor de zorginkoop door gedurende de periode april 2021 tot en met oktober 2021 geen duidelijkheid te geven over de financiering van de POH-s voor 2022 – 2023. Uiteindelijk was er zelfs een kort geding voor nodig om Zilveren Kruis op andere gedachten te brengen. De NZa vond echter dat Zilveren Kruis in Friesland de regels niet had overtreden, en in de rest van Nederland was de overtreding volgens de NZa minimaal. Dit op basis van argumentatie die voor een gewone huisarts niet navolgbaar is.

Om deze reden start DBH binnenkort een procedure bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven om de rol van de NZa aan de kaak te stellen. Als het College vaststelt dat de NZa haar taak niet goed heeft gedaan, wordt naar de buitenwereld het falende optreden van de NZa objectief bevestigd.

Inkkoopplicht
Een ander punt waarop de NZa tekortschiet is het toezicht op de zorg(inkoop)plicht door zorgverzekeraars. Met name in de GGZ is er al jaren sprake van een fors tekort aan zorg en daar hebben huisartsen veel last van. Huisartsen blijven zo namelijk langer verantwoordelijk voor de complexe psychiatrische patiënten, terwijl dat niet hun expertise is. DBH wil daarom enkele zaken aanbrengen bij de NZa, uit regio’s waar overduidelijk te weinig zorg is ingekocht, om duidelijk te maken dat de NZa tekortschiet met haar toezicht. Het is immers aan de NZa om zelfstandig onderzoek te doen en zorgverzekeraars aan te spreken op hun zorg(inkoop)plicht.

Een derde punt waarop de NZa tekortschiet, is de tariefbeschikking voor de huisartsenzorg. Om tot goede tarieven te komen, moet de NZa onafhankelijk en zelfstandig onderzoek uitvoeren naar de werkelijke kosten in de huisartsenpraktijken en op grond daarvan haar tarieven bepalen.  De NZa heeft de tarieven voor 2023 gebaseerd op een kostenonderzoek uit 2015. Die kosten zijn sindsdien alleen geïndexeerd.

Bezwaar aantekenen
Voor DBH dus voldoende reden om bezwaar aan te tekenen tegen de Tariefbeschikking 2023. DBH heeft de hele beschikking doorgeplozen en alle inconsistenties en tekortkomingen (en dat zijn er helaas heel veel) aan de kaak gesteld. Zo wees DBH er op dat er uit diverse betrouwbare bronnen (o.a. Nivel) volgt dat de kosten voor huisartsen veel meer zijn gestegen dan alleen de indexatie, dat het functieprofiel van de huisarts uit 2015 volledig is achterhaald door de grote stappen die sindsdien in substitutie zijn gemaakt, dat het werk door grotere personeelsbezetting wezenlijk anders is dan 8 jaar geleden,  dat de huisvestingskosten sinds 2015 met circa 50% zijn gestegen en de kosten van waarnemers onvergelijkbaar zijn met de kosten in 2015. Overigens hebben de LHV en VPH, nadat de DBH bezwaar hadden ingediend, ook bewaar aangetekend zij het op heel beperkte gronden en zij hebben de fundamenten van de Tariefbeschikking niet bestreden. Zie elders op de site ons bezwaarschrift.

De NZa heeft de bezwaren van DBH afgewezen met twee niet steekhoudende ‘hoog over’ argumenten: de kosten zijn niet harder gestegen dan de omzetten en de bronnen die DBH aandraagt zijn niet representatief.  Binnenkort meer hierover in een apart nieuwsbericht.

Voor DBH was deze uitspraak geen verrassing: de NZa keurt immers als slager het eigen vlees doordat de NZa zelf beslist of haar eigen besluit door de beugel kan. DBH gaat in beroep bij het College.

Het vierde punt dat DBH uitontwikkeld is een systeem om te kunnen onderhandelen met de zorgverzekeraars. Waar zorgverzekeraars gezamenlijk één beleid mogen maken (rondom Meer Tijd Voor De Patiënt MTVDP bijvoorbeeld), mogen huisartsen slechts met maximaal 7 andere onderhandelen. DBH ziet mogelijkheden om hier verandering in aan te brengen.

Voor al deze procedures heeft DBH de hulp gezocht van Maverick Law, een advocatenkantoor met een lang en indrukwekkend track record als het gaat om dit soort procedures en kennis. Eerder adviseerde dit bureau DBH ook al om zich hard te maken voor het niet-ondertekenen van het IZA, het integraal zorgakkoord.

Deze procedures kosten veel tijd, wat de (bestuurs-)leden er graag aan besteden, maar ook veel geld. Daarom is DBH altijd op zoek naar donateurs, huisartsen die ons steunen door zich aan te melden en een bijdrage van € 500 – 1000 willen betalen. Dus, meld je aan op: www.debevlogenhuisartsen.nl